nielojalność

tryskam miłością jak polny kwiat zerwany
bez płatków samotnie sypiający już
wróżyłam na nim piękny dzień o zorzy
zrzucający dyskretnie na ostrza noży
babie lato

wędrując pośród wód i mórz spoglądałam
na tonący w skałach kanion lazurów przestworzy
oddychając czystym powietrzem
wydychanym z serca drzew
na głowie z białym welonem i koroną przyozdobioną fragmentem ulubionej baśni
wzdłuż wysp idę dalej

a na pustyni tęskno mi, tęskno
chowam się w ciemnej chatce
wychodząc gdzieś w siną dal
po kolei gubię krok piaszczysty
czując jak wewnątrz mych dłoni toną bezustannie
południowe motyle

i wypatruję czarownic
na tle różowych wciąż chmur
którym melodia zmierzchu
wydała się zbyt czarną
na tą bezwstydną godzinę bezsenną

autor

szaremajtasy

Napisany: 2008-04-28 Dodano: 2008-04-28 23:33:54

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie