Niemal metafizycznie
Dlaczego pan, patrzy niemal metafizycznie
na włosy moje, jakby były anielskimi nićmi
haftu, na obrazie pańskich pragnień.
I wzrokiem niepokoi, silnym jak wiatr halny
rozpędzonym po stepie myśli bezkarnie
źdźbła stęsknionych marzeń niosąc.
A oczy skrywają pozorne niedorzeczności
żywą prawdą płoną, błyszczą jak okna nocą
melancholią głodnych niespełnień.
Są we mnie, w odbiciu czarnych źrenic płynę
łez naiwną radością, nadziei bezpowrotną
rzeką, by w pańskim morzu utonąć.
autor
Biala dama
Dodano: 2008-12-08 00:01:28
Ten wiersz przeczytano 789 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
"A oczy... żywą prawdą płoną... melancholią głodnych
niespełnień...by w pańskim morzu utonąć",cyt.aut.ładne
przenośnie, metafory.Dobra treść wiersza,
nietuzinkowego.
Pięknie tak zjawiskowo.
metafizycznie tak duchowo...dobry wiersz
A przysek ci holny, wszytkie myśli pomisoł, dziwka
potrzy nocholnie, Jontek zmysła popyrtoł. I zyrkajom
se w łocka, a łeska im ciece, kiej sie nie spotkajom,
zycie im przeciece.
Pzdrawiam wwp.
Dla miłośći czas nie istnieje.Ona jest w każdym
człowieki i ww kazdym wieku.Ona jest jak powietrze
dotrze gdzie zechce
ten pan uwodzi głodnym wzrokiem, a Biała-dama
metafizycznymi metaforami - mówiąc wprost - wiersz
piękny.
Piękny i rzeczywiście metafizyczny nic dodac:)
Wspaniały wiersz w każdym wymiarze. metafory, treść,
ujęcie tematu...to zachwyca!
Ciekawy wiersz warty przeczytania :))
"patrzy pan metafizycznie" A jak ma patrzeć gdy pani
od tych spojrzeń płonie.
Co z wiersza wyrażnie wynika. Więc on patrzy a pani
jego wzroku nie unika.
Jak pięknie, jak na starej fotografii. Pańskie
pragnienia, uczucia i żądze... Wszystko płonie pod
płaszczykiem elegancji i dobrych manier.
Dyskretnie, ulotnie i romantycznie opisane kobiece
"krygowanie się". Piękny wiersz.
śliczny wiersz.Spojrzenie przez pryzmat miłosci na
ukochaną osobe sprawia staje sie niezwykła,magiczna.
Bardzo ładnie ujęte,spojrzenia,niepokój i radość
ciekawy wiersz ładne metafory Pozdrawiam