niemoc
t.........
jestem martwa,
trwam w polsnie,
patrze ,
a nie widze,
ide,
a nie wiem dokad ?
miotam sie
niepewna jutra.
sfrunelam na ziemie
lotem liscia.
mimo ,ze byl lekki
potluklam swoje serce
tak bardzo,
ze trudno bedzie
je poskladac.
zawsze bedzie
w nim brakowalo
jednego,malego
odlamka.
ktory bespowrotnie
ulecial.
i gdybym chciala
go odnalezc,
nie wiem gdzie upadl...
autor
smutna2013
Dodano: 2013-08-24 00:20:39
Ten wiersz przeczytano 1003 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Dobrze oddaje uczucie zagubienia... Pozdrawiam :D
dziekuje Gladiusku ! tez przesylam serdecznosci!!!
gosiaczek powiedziała najpełniej...Ja tylko
pozdrowię:)
przepraszam za blad w wierszu.gdyz popelnilam go
bezwiednie .z ortografii mialam piatke ,wiadomo
bezpowrotnie a nie bespowrotnie. szybka jestem i
stad ten byk
Zefirku wrazliwi ludzie maja przebrabane ! podziwiam
twardzieli. buziaki !
wrażliwość niezwykla piekny wiersz pozdrawiam
serce delikatne i czułe łatwo zranić ...myślę że
posklejasz je ...a brakujący kawałek odnajdziesz :-)
ładny wiersz - pozdrawiam;-))))))
dziekuje Wam ! ciesza mile komentarze ,az tak,ze chce
sie pisac.kochani jestescie !!!!
ta niemoc ma moc przekazu...
Czas nie tyle leczy rany, co uodparnia nasze ciało od
bólu, tak ciało. Dusza zawsze jest tak krucha i
delikatna..Wiersz bardzo mi się podoba. Prosty
przemawia do czytającego. Zatrzymał mnie na dłuższą
chwilę. Pozdrawiam
podoba mi sie wiersz-pozdrawiam serdecznie
taki mały kawałek serca, hm też zgubiłem, zszywam
serce nićmi tęsknoty lecz one ciągle pękają i tak
właśnie tak się dzieje...Tak właśnie jak Twój śliczny
"motyl" przemawia.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Kiedyś posklejasz swoje serce,bo czas leczy
rany...Pozdrawiam:)