Niemoralni egoiści
Szczypta sekretów i przenikliwości
wygasa lustrzanym odbiciem
perwersja leciutkiej wstrzemięźliwości
przegrywa z brutalnym obyciem
urocza nostalgia dni opuszczonych
wkracza hultajstwo zezując w oczy
amnezja doznań im poślubionych
roztrwania wszystko i dalej kroczy
obłędne koło żądzy zachcianek
brnie zupełnie bez sensu
normalne stało się zakazane
wśród wyuzdanych rzesz ulubieńców
Komentarze (4)
w sposób oczywisty nakreślona moralność która powinna
być przyzwoitością Wiersz jest dobrym językiem
napisany logiczne postawienie a jest oburzeniem
Spojrzenie krytyczne co jest zadaniem Poezji też
Bardzo dobry Na tak!
Perwersyjnie i dobitnie opisane cechy egoistów.
Doskonały wiersz.
Bardzo górnolotnie poprowadziłeś swoje poetyckie
wywody, dla mnie za wysoko, ale wiersz może sie
podobać.
chłodna analiza współczesnej etyki,/
degrengolady, zachowań poniżej krytyki/
trochę za mało w niej poetyki/
dużo za to wyszukanej estetyki.