NIEOBECNA
Ciemny pokój
Szare łóżko
Na nim ona- Nieobecna
Resztkami wrażliwości czuje łzę
Jedną z wielu kropel samotności
Oddalając się od człowieczeństwa
Szuka magnetycznego bieguna miłości
Egoistycznie owijając świat wokół palca
Brnie w kłamstwo (że kocha)
Aby być szczęśliwą
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.