NIEPEWNOŚĆ
Po niebie snują się,białe jak barany,
Spokojne kłęby,chmur zadumanych.
Jedne powolne,inne gwałtowne,
Płyną po tafli niebieskiej-niewymowne.
Gdy na nie patrzę,tak myślę sobie,
Czy ja Cię znam?Tak.
A skąd wiem?!
Bo jesteś bliżej,choć chcesz być
najdalej,
Bo ja się oddalam,od Ciebie uciekam.
I choć pamiętam,nie chcę pamiętać,
I choć kocham,kochać nie mogę.
Może nie kocham,może przestałam,
A może już w krótce zapomnę...?!
Komentarze (2)
chmurki pięknie opisane;) popraw literówki, bo jest
ich sporo...:]
Czas Ci na to odpowie, nie zadręczaj się pytaniami na
które nikt Ci nie odpowie, nawet Ty sama, pozdrawiam