Niepewność
„Niepewność”
Jedna chwila, jedna krótka chwila
by pozwolić sobie na moment zapomnieć o
całym
ogromnym świecie…
Jedno szare miejsce, w którym na nowo
zaświeciło
słońce, pojawił się blask
istnienia…
Ale dlaczego na tak krótko?
Dlaczego na chwilę…jedną,
niezapomnianą,
ale niespełnioną?
Co mamy poradzić, my ludzie, na ciągłe
nieudane
próby losu,
Próby, które sami sobie stawiamy i które
tak ciężko zapominamy…
Nie jesteśmy idealni, choć nie wszyscy w te
słowa wierzą,
Nie jesteśmy aniołami czy bogami.
Jesteśmy zwykłymi ludźmi –
równymi i tak samo zagubionymi w trudnej
rzeczywistości.
Przepełnieni lękiem i obawą o przyszłość
szukamy swoich miejsc,
poznajemy ludzi z którymi pragniemy być.
Mamy na wszystko nadzieję, która jednak nie
wystarcza,
Chociaż chcielibyśmy być silni nie
potrafimy,
Szukamy pomocy, której nie zawsze
otrzymujemy
I coraz bardziej zamykamy się w tym
ogrodzie ludzkich uczuć,
otoczonym grubym murem,
do którego nie umiemy już nikogo
wpuścić…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.