Niepewność

w strukturze liści jesiennych
jest niepokój
ulatuje wiara w ich zieloność
gdy chłostane przez wiatr
giną swobodnie pod ludzkimi stopami

myśli
zebrane w dłoniach
płyną w liniach papilarnych
ich rwący potok rozdziela mnie
na wiele strumieni
niepewnie patrzę w dal
nie wiem gdzie poprowadzi prąd rzeki

na razie jestem ziarenkiem
świeżej
niedeptanej jeszcze trawy...
lecz nikt mi nie zagwarantuje
że nie zwiędnę
gdy zostanę źle posiana
na brzegu złych wód
gdzie topić się będą zbyt zielone liście

autor

neuroza

Napisany: 2013-09-01 Dodano: 2013-09-03 12:03:09

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie