Niepoprawna algorytmika

Strzępki myśli męczących
Ubieram w uczuć koloryt,
Pisząc wśród zgiełku nocy
Niesekwencyjny algorytm

Danymi wejścia niech będą
Dwie niezależne stałe,
Objęte barierą schematu
Tylko na siebie skazane

W bliskości tkwiąc coraz dłużej
Zapragną przyspieszyć kroku
I stworzyć koniunkcje marzeń
W operacyjnym bloku

Lecz zanim w uniesień szale
Otworzy się dla nich niebo,
Sprawdzę czy obie stałe
Należą do zbioru wspólnego

Zgasną nadzieje wszelkie
Gdyż zły obrały kierunek,
Bo w nieskończonej pętli
Nigdy nie zajdzie warunek

I wszelkie plany, pragnienia
Już się w ogóle nie liczą,
Gdyż algorytmu dążenie
Złożoność ma wykładniczą

Nie będę już strzępków myśli
Poddawać działaniom żadnym
I wszelkie żale i smutki
Zamknę w kodzie binarnym

autor

Elena

Napisany: 2009-11-07 Dodano: 2009-11-08 10:42:39

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie