Niepotrzebni
-gdzie się wpychasz
nie ma miejsca
często słyszysz słowa te
nie pobiegniesz
kiedy wózek masz u nóg
i z radością
nie podskoczysz
tylko ręce możesz wznieść
wszystkie schody za wysokie
i za wąskie czasem drzwi
litościwe spojrzenia
lecz pomocy ciągle brak
obrazek z biura
Komentarze (13)
smutny i daje do myślenia..
Smutny, wiersz ukazujacy smutna rzeczywistosc.
:)+
Samo życie.Pozdrawiam;)
Dziękuję wszystkim za komentarze.:) Ciężko takim
ludziom w jest życiu, podziwiam ich za upór z jakim
dążą do różnych celów. Mam na mysli nie tylko tych na
wózkach ale innych niepełnosprawnych. Mimo tego że
jest trudniej, potrafią być radośni i szczęśliwi. :)
W naszych realiach, niestety trudno funkcjonować nie
będąc w pełni sprawnym. Smutne to.
Witaj Anno:)
Inaczej sprawni ale to wartościowi ludzie. Silniejsi
psychicznie niż nam się wydaje. Przeżyte doświadczenia
czynią ich bardziej wrażliwymi na ludzkie
nieszczęścia.
Pozdrawiam:)
Pomocy ciągle brak! nie zawsze bywa tak! ale
często....Pozdrawiam serdecznie:)
jak liczyć to licz na siebie na innych nie ma co
pozdrawiam wiersz dobry bravo plusik zostawiam ;))
Smutna miniatura obrazująca podłą rzeczywistość.
Pozdrawiam.
Niepotrzebni...to takie smutne a szkoda że w nas
(ogólnie nie dotyczy to wszystkich) nie ma
człowieczeństwa:)))
może być.
Każdy ''rozumie'', nikt nie pomoże
- samotność w tłumie - znam aż za dobrze.
Miłego...
Lepsze od wczorajszego wypadku przy pracy. Tym razem
podoba mi się. Nie rozumiem tylko dlaczego wczorajszy
twór usunęłaś. Tylko że ja Ciebie skrytykowałem?
Odpisz na maila, aby nie zaśmiecać już tutaj miejsca.
Pozdrawiam pokojowo.