Nieśmiałość

Bym był nikim bez liryki

Całą miłość świata posiadam
W tym poranku, rozbijanym słońca blaskiem
W tym źdzble trawy, ktore płynie z wiatrem
W kropli rosy, która znosi czystość
W serca biciu które daje miłość
W śpiewie ptaków kreującym szczęścia dźwięki
W pąku kwiatów, który kusi nas widokiem
W myśli kroku, który w dziele będzie skokiem

Całą Wrażliwość świata posiadam
W tym spojrzeniu, którym mnie nagradzasz
W tym wcieleniu, którym do mnie wracasz
W tym dotyku, który mnie zabija
W myślach liku, które sen spowija...
W łzach wzruszenia, gdy podziwiam świat
We wspomnieniach, dawnych, pięknych lat
W mych głębinach skrywam się, na dnie

Wszystko to posiadam w mym nieśmiałym tle
Mej pozornej arogancji, wyszukanej elegancji
Wielkiej pychy i świetności
dławiąc się sam w samotności
Płyną piękne myśli w rzece głębokich doznań
Ja je skrywam przed Wami
uciekam ze łzami
Że nie mogę się otoworzyć bo się boję bólu tego
Broń swą muszę tutaj złożyć.
Puścić myśli w śliczne niebo...

Pozdrawiam Anię...:)

autor

Lestat

Napisany: 2003-02-25 Dodano: 2004-08-03 17:01:34

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie