Z niespodziewanym muśnięciem...

Czy tylko Świeto Zmarłych skłania do zadumy?

Z niespodziewanym muśnięciem skrzydła, Anioła Śmierci oddechem…
…byłeś człowieku, lecz już Cię nie ma. Twój głos już tylko jest echem.

Słowa żyjących i cisza zmarłych - spowite nocy całunem,
znicze w półmroku, szron na pomnikach; są tej zadumy zwiastunem.

Jesteś wśród żywych, ktoś koło Ciebie. Gdzieś na każdego ktoś czeka.
Życie ulotne, lecz jak szczęśliwe gdy człowiek kocha człowieka !

Nienawiść zawsze zniszczy ideę, radość zamieni Ci w piekło.
Nie znajdziesz sensu w życia radości gdy Twoje życie uciekło..

Szedłeś po drodze krętej i długiej zdawać się mogło;.. bez końca.
Chciałeś popatrzeć na swoje słońce,… ale nie było już słońca !

To przedstawienie już trwać przestało, Twój sufler umilkł na zawsze.
Nie słychać prozy. Spadła kurtyna w Twojego życia teatrze.

Z niespodziewanym muśnięciem skrzydła, Anioła Śmierci oddechem…
…byłeś człowieku, lecz już Cię nie ma. Twój głos już tylko jest echem.

autor

Mariusz Kordek

Dodano: 2004-12-16 16:47:08

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie