niespokojne dusze....
błąkają się dusze umarłych
po łezpadole wszechświata
jedne gdzieś nie dotarły
inne razi poświata
jedne tam nieba szukają
obiecanego za życia
drugie bram piekła unikają
- wszystkie nerwowo...z ukrycia
jedne są wielkie w pamięci
więcej po sobie pozostawiły
drugim mniej wspomnień poświęcisz
- te mniej dobrego zrobiły
krążą też dusze nijakie
ot tak jak wiatr zawieje
one i w życiu były takie;
- "a niech się co chce dzieje"
lecz ja gdy zakończę na ziemi życie
to zrobię to czego tu nie zdążyłem
przekroczę prędkość światła na orbicie
i życie w dalekich planetach odkryję
nie będę tam siedział w ukryciu
musi gdzieś być życie po życiu !
Komentarze (5)
Też mam nadzieję, że, gdzieś tam, zrealizuję
niespełnione marzenia. A tu jeszcze postaram się
popracować, by nie być nijaką duszą zapomnianą. Warto
mieć takie marzenia bez granic:)
"Łezpadół"-cytat autora-chyba ma być łez padół
-oddzielnie się pisze
Ryszardzie mhmmmm możesz mi powiedzieć co z Tobą się
dzieje ?...takie wiersze raz po raz...wiem jeden to
przypadek taka chwila...a tu aż skóra cierpnie życie
po życiu ...tak mówią że coś takiego jest ale na to
jeszcze nie pora i nie czas...wiersz jest refleksyjny
doprowadza czytającego do zadumy ...tylko po co tym
martwić się teraz kiedy życie jeszcze trwa i tak jak
piszesz powinnyśmy po sobie zostawić dobre imię czyli
niech nas mile wspominają ...Pozdrawiam serdecznie i
mimo wszytko z uśmiechem :) P.S. śmierć zawsze
towarzyszyła i towarzyszy człowiekowi to jest taki
puzzel w życiu człowieka...
Dobrze jest w coś wierzyć, to niesie nadzieję...
pozdrawiam.
Budująca pionta, całość było bardzo miło poczytać.
Pozdrawiam