Nietypowi
Nietypowi ku ciału i duszy,
rozanieleni,
rozpaleni ogniem.
Rozsypani między szare trotuary,
rozespani wśród czterech wysp.
Wśród kwitnących krzewów zapamiętani.
Jakby zakochani w tej roli kwitnięcia i
posuchu.
Marmurowo zamszowe kolumnady,
róże dla parady,
odważnia dla prawdy.
Dla odwagi wino i krew zasłuchana,
życie spenetrowane jednym tchem.
Czasami w odcieniu sypkiego piaska
Komentarze (4)
Piekny wiersz taki rozny nietypowy ale fajny pomysłowy
"Nietypowi"- moze lepsi , moze gorsi..inni,,
Refleksyjny wiersz.
Nietypowi... inne cialo inna dusza, czlowiek piekny we
wnetrzu bogaty, czuly na piekno otoczenia, szczesciem
otulony, chwila namaszczony...jedyny w swego znaczenia
kawalkiem... // podatni na piekno, postrzegaja swiat w
innych wymiarach// lekko spisane slowa, daja czas do
reflekcji i poteguja swa moca zamyslenie, rozwiniecie
podkontekstu. // pozdr.
pięknie o myślących inaczej są inni są piaskiem w ręku
i dostrzegają ukryte piękno w aksamicie każdego dnia
Piękny wiersz wyrazy uznania Dobrej niocy