Nieważny

Spod zaciśniętych oczu ostatnie łzy uciekają
Wsiąkną w ta ziemię, lecz spokoju nie zaznają
Niczym grzechów twoich ofiary
Zapomniane zasady życia i wiary
Ale ty... Nie będziesz patrzył tymi zakłamanymi oczami
Nie będziesz cierpiał dając bezsilności upust bliznami
A rzeczy dokonane przez twoje plugawe dłonie
Wystarczająco dużo jadu kryły w sobie

Nigdy nie zapomnisz...

Więc idź, ruszaj w swoją ostatnią drogę
Nie pomogłeś, więc i ja krzyża nieść ci nie pomogę
Niech noc otuli cię swą ciemnością teraz
A księżyc jasne promienie dla ciebie uzbiera
Zapadniesz w swój ostatni sen i skończy się błędne koło identycznych zdarzeń
Gdy będziesz spoczywał w krainie bólu i pieśni wypływających z ust twych umierających marzeń!

autor

cudownie_zagubiona

Napisany: 2007-11-04 Dodano: 2007-04-17 15:52:26

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie