Niewiele
Tak niewiele mi zostało łez,
Aby wypłakać je.
Tak niewiele mi zostało słów,
Aby wypowiedzieć, co chcę.
Tyle życia wciąż przede mną,
Lecz uczucia klęczą.
Tyle chwil, które trzeba zliczyć,
Lecz wciąż coś muszę zniszczyć.
Niewiele radości w mym sercu zostało,
Wraz z nią, uczucie zerwało.
I niewiele można wypłakiwać łez,
Słów zabrakło też.
Tak łatwo wszystko zburzyć,
Bo by zbudować trzeba się natrudzić.
I niewiele już zostało siły,
By wraz z sobą nosić samotności pyły.
Tak niewiele mi zostało nadziei,
Na uśmiech, który twarz rozpromieni.
Niewiele pozostało we mnie tchnienia,
Tak niewiele, do ponownego zaistnienia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.