Niewyraźnie

Uszło ze mnie powietrze jak z odpustowego balonu
w kolorze zgniłej zieleni..
i snuje się bez celu..

A ja niewyraźna jak własne odbicie w rozbitej szybie...
Utknęłam w martwym punkcie..
rozpuszczona jak kostka cukru w gorzkiej herbacie
Brak motywacji..
Brak sensu..
Niepewność jak ciężka mgła opadła mi na oczy..
Choć mrugam nerwowo rzęsami..
Widoczność prawie zerowa...

A los ten durny los odbiera to jako zalotne podrywy..
I nie pozwala iść dalej
trzymając w ryzach jak swoją kochankę...

Więc usycham jak kwiat w zadymionym pokoju
tęsknie spoglądając na rześki wiatr szepczący czule za szybą..

autor

diakony

Dodano: 2007-05-17 21:42:04

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie