Niezdecydowana
Do monitorów sygnał płynie,
linie łamane pod różnym kątem,
to znak, że iskra życia się tli.
Z kroplówki cicho sączy się płyn,
maszyna oddechu pilnuje,
równo, miarowo, mijają dni.
Pośród bieli ciało umęczone,
ciepłe, lecz bez czucia tkwi,
ono już wie, czego pragnie.
I tylko dusza niezdecydowana…
„Tułaczka moja już dobiegła kresu, dla moich oczu słońce ziemi zgasło. W Tobie, mój Panie, znajdę pokój wieczny, Ty będziesz dla mnie nie gasnącym światłem.”
Komentarze (31)
Smutny wiersz. Dobrze oddaje prawie agonalny już stan.
Iskra życia wciąż się tli.