Nigdy więcej

miłości...

Serce…w nim zaklęta jest dusza człowieka…
Oko…obraz tej duszy przeklęty…
Łza…krew Twej nieśmiertelności…
Ból…śmierć zadawana powoli…
Ty…Anioł Ciemności mej miłości…

Przyszłaś Aniele nad ranem…
Gdy rosa z kwiatów nie wyschła…
W me usta wplatałaś banał…
Miłością mą dusze karmiłaś…

Tak piękną choć tak zdradziecką…
Postać Twą ukochałem…
Skąd wiedzieć wtedy już miałem…
Że ranić będziesz mnie stale…

Serce…mej duszy już nie pamięta…
Oko…widzieć już więcej jej nie chce…
Łza…spływa powoli po twarzy…
Ból…zadany przez Ciebie ukradkiem…
Ty…nie wiem kim jesteś…

Odeszłaś w pośpiechu wieczorem…
Dziś wrócić znów pragniesz z powrotem…
Miłości ode mnie tak żądasz…
Miłości dostać nie możesz…

Splamione Twe ręce krwią moją…
Splamiona Twa dusza przeklęta…
Me usta zamknięte dla Ciebie…
Me serce ich nie przekona…

Serce…znów dusze przygarnąć zachciało…
Oko…w tą duszę teraz spogląda…
Łza…płynąć juz dalej nie zdoła…
Ból…zabił lecz wskrzesza powoli…
Ty…imię jedynie nieznane…

Ja…już Cię nie kocham !!!

...straconej

autor

drast

Napisany: 2003-08-12 Dodano: 2005-01-30 22:32:46

Ten wiersz przeczytano 867 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie