Nim zakończymy jedno życie

Nim zakończymy jedno życie,
Już drugie raptem zaczynamy.
Wyobrażamy przyszłość skrycie,
Bo marzeń własnych dosyć mamy.

Snujemy nić co sieć wytwarza,
Pomiędzy domem, drzewem, trawą.
Tak kolorowa, lśni w pejzażach,
Dając nadzieję nam łaskawą.

Śmierci zadamy też pytanie,
Czemu oddala snu obrazy.
A kiedy się, już prawdą stanie,
Przyjmiemy godnie losów razy.

Kończymy życie tak jak trzeba,
Kiedyś musimy schylić głowę.
Wyraźny rozkaz nadszedł z nieba,
Bo drugie życie już gotowe…

autor

Grand

Napisany: 2010-10-30 Dodano: 2010-11-08 13:37:21

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie