Nimfa szczęścia

Dla Alutki...

Przygnębienie znów spadło na mnie,
Gdy siedziałem nieruchomo na zielonej łące.
Koniki polne skakały beztrosko po mnie,
Znów ogarniały mnie myśli dręczące...

I wtedy stała się rzecz wielce dziwna!
Wśród kwiatów nimfa piękna stąpała.
Poczułem jak znika z mego serca blizna,
Nawet natura z jej przybycia się radowała.

Piękna! szła dumnie w mym kierunku,
A dookoła niej wyrastały słoneczniki.
Uśmiech malował się na jej wizerunku,
Z mego serca wydobyły się radości okrzyki.

Zatrzymała się przy mnie, tuż obok!
Podała mi dłoń, bez wahania chwyciłem ją.
Na błękitnym niebie pojawił się biały obłok,
Usłyszałem w głowie imię:Alicja, poznałem ją

Stanąłem na równe nogi patrząc w jej oczy,
Poczułem, że wraz z nią przez świat radość kroczy.
Wskazała mi ścieżkę usianą słonecznikami,
Wysypaną róż i tulipanów płatkami.
Ścieżkę radości, piękna i uśmiechu,
Na której nie ma kłamstwa ani grzechu!
Złocisty promień w me serce przelała!
Jednym spojrzeniem wszystkie troski przegnała!
Jednym uśmiechem najsmutniejsze smutki pokonała!
Dziękuję ...

...nimfy, która rozjaśniła moje życie swym uśmiechem

autor

Mefo

Napisany: 2006-01-28 Dodano: 2006-01-28 13:28:47

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie