No i posłuchałem

Obiecałem sobie jak będą wybory,
to wezmę bat w rękę, pójdę do obory.
I chętnie tym batem osła wybatożę,
za to co w Wigilię rzekł mi on w oborze.
Tam wierny tradycji świątecznej od wieków,
pomyślałem sobie ,,wysłuchaj człowieku,
co ci chce powiedzieć stłoczona zwierzyna,
nawet taka głupia jak owa oślina’’.
No i posłuchałem, poszedłem z opłatkiem,
by głosów zwierzyny wysłuchać ukradkiem.
Nie musiałem nawet kryć w słomianym stogu,
tak się zapaliło zwierzę do dialogu.
A szczególnie osioł, ten to miał gadanę,
zagłuszył dwa konie i ściął się z baranem.
Koguta przepędził głupiutkim szmoncesem,
kury zaś ośmieszył niszcząc je z kretesem.
Świni zaś powiedział że się zeświniła,
i bronić biedaczka nawet nie zdążyła.
Knur próbował walczyć lecz był zbyt pijany,
bo zjadł na kolację kiszone łopiany.
Osioł grał więc rolę która jak na osła,
w pewnym to momencie wreszcie go przerosła.
Wykrzyczał on bowiem w dramatycznym zwisie,
że przyszłość obory to widzi on w,,Pisie’’.
Wszystko inne funta nie warte jest kłaczka,
i tutaj owację wzniosła każda kaczka.
Kwakały okropnie, biły skrzydełkami,
a osioł zalewał się oślimi łzami.

Ja jak ten idiota, myślę przepowiednia,
gada zwierz w Wigilię, to idea przednia.
No i zaufałem…lecz zmienna jest droga,
dlatego miast kwiatków mam w ręce batoga.

B-c 16/01/2009

autor

Grand

Dodano: 2009-01-17 09:41:04

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie