nocą pisane

Życie... egzystencja... czego mnie ono uczy?
Sam nie wiem, każdego dnia staram się dostrzec co jest tym krokiem w przód, co czyni mnie lepszym
Dziś mam taki dzień, iż widzę tylko swoje błędy
Nienawidzę dziś siebie i jestem krytycznie bezwzględny
Dlaczego ja tak ranię, wszystko niszczę z taką precyzją
Dlaczego nie umiem się pogodzić z raz podjętą decyzją
Tak, wiem, potrafię być okrótnym człowiekiem
Mam nadzieję, że to minie, przejdzie mi z wiekiem
Teraz to tylko żyję z przeświadczeniem
Niektóre znjomości pozostaną już tylko marzeniem

autor

giepard

Napisany: 2015-02-22 Dodano: 2015-02-22 04:28:56

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie