Nocne włóczenia

Już tyle czasu minęło,tak dużo.
A Ty włuczysz sie nocą,moja duszo!
Chodzisz i szukasz pomocy,
cierpiąc włucząc się w nocy.
Musisz odpokutować za grzechy na świecie,
za to,że skrzywdziłaś swe własne dziecię.
Za to,że przez niego głowę straciłaś
i swe życie do końca zniszczyłaś.
Spójrz,dziecię podeszło do Ciebie.
Chce wiedzieć jak jest w niebie.
Nie odpowiadasz,boisz sie siebie,
lecz ona mówi,że modli sie za Ciebie.
Uśmiecha sie i patrzy pięknymi oczyma,
a w ręku swe ciepło trzyma.
Chce sie nią z Tobą podzielić,lecz znikasz.
I po co ci to było?
Te dziecię o przyjaźni z Tobą marzyło,
A Tyś zniknęła bez dowidzenia.
I znów zostały ci nocne włóczenia...

autor

marzycielka swych marzeń

Napisany: 2004-10-14 Dodano: 2004-12-02 15:25:51

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie