Idiotka
Za szybko postanowiłaś zapomnieć
Zakopać marzenia i pragnienia
Nie wierzysz w swoje życie
Nie wierzysz że możesz żyć dobrze
Więc jak spuszczony wściekły pies ze
smyczy
Zagryzasz widma niewidzialnych wrogów
Zatrzymaj się popatrz na słońce
Zaprzyjaźnij się z księżycem
I spróbuj zrozumieć swoją naturę
Wychowana na lekach i samotności
Nie będziesz nigdy pięknym posągiem
Ale w swoim życiu możesz odnaleźć
Swoje własne odbicie i pokochać je
Zanurzyć się w źródle prawdy o sobie
I płynąć lekko, dostojnie, odważnie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.