Normalnie

ładny wiersz, tak już w życiu bywa :):)

Każde "szaleństwo" ma swój finał ale w sukni w kwiaty
na pewno warto chodzić...

rozmowa z sobą jest zawsze trudna,ukłony

Wszystko można, z wyjątkiem oszukania samego siebie,
to jest niemożliwe! Ten stan, nie ma racji bytu.
Przynajmniej, dla mnie. Pozdrawiam i też, bardzo Ci
dziękuje. Dnia miłego i słonecznego Tobie życzę...

Znam to uczucie.
Czasem nawet się udaje.
Pozdrowienia:)

do: bomi- w nawias teraz czy wcześniej - do mnie to
raczej łopato niż metodo(logicznie)

Przyp. pierwotna wersja - Dzisiaj sukienki pragnę w
kwiaty :))

do: Vick Thor- i znowu szepnę dziękuję. Podoba mi się
Pana wersja, przygarniam ją z radością i traktuję
(prawie) jak swoją:)
Też zjadam literki:)

wszystkie - e zjadłem

IMHO przeczytałem tak;

ukształtowane myśli ubieram
w słowa niby w kwiecistą sukienkę,
lecz czy zdołam tym zagłuszyć lęki,
wszystki tęsknoty oraz wspomnienia?

frazy spływają gładko jak woda,
potokiem wartkim, tłumiącym żale,
ale czy zdołam, i czy potrafię
oszukać siebie samą tym razem?

dzisiaj chcę nosić sukienkę w kwiaty,
nie tą codzienną, zwykłą i szarą,
pragnę oczy nasycić barwami
a jutro? - może być już normalnie.

Zmiana odzienia odmienia pragnienia:0
Te kwiaty- ozdobą codzienności życia:)
Serdeczności:)

do krater23:) w i w, masz szczęście, bo wcześniej były
tam jeszcze przecinki, na chwilę obecną - pusta głowa
,ani w kratkę, ani w kwiaty szkoda czasu los garbaty.
POMOCY!

jeśli chcesz, żeby pragnienie było w kwiaty - to też
ładnie:)
może weź w nawias (w kwiaty) i wybrniesz z kłopotu;)

Do bomi:) może to nie po polskiemu, ale "zaśpiewanie"
mi zniknie, może by tak: Sukienki dzisiaj pragnę w
kwiaty? Zmienię:)

hm...no, ładnie,
drażni mnie w czytaniu li tylko -w- i zaraz -w-
następne i to myślom, przeciwko słowu nic nie mam, ale
jakoś tak,
1 i 2 wers 1 strofy
a wiersz rzeczywiście płynie melodią, ale i smutkiem
dla mnie, niepewnością o dzisiaj
Miłego

do bomi:) ał:) mówiłam że wstyd,żeby w tym wieku(XXI)
nie znać się na przecinkach. Dzięki