Nosferatu
"Wszystkie te chwile przepadną w czasie,
jak łzy w deszczu. Pora umierać"
------------------------------------
o zmroku pod firmamentem
ekscentrycznego świata
wigilijne misterium
rozdziera myśli
na strzępy
„Tylko rock” niemy powiernik
a ściany ociekają szaleństwem
wokół pustka
ludzie krwiopijcy
przemykają niewidzialni
jak duchy
klepsydra przesiewa ekscytację
„Fin de siecle”
słowa wyrocznia
a czyny pobiegły jak muzyka
w żałobnym galopie
fin de vie
gdy człowiek zagubiony
opowieść z krypty
zbiera plon
Pamięci Tomasza Beksińskiego-syna malarza
Z.Beksińskiego, który popełnił samobójstwo
w wigilię 1999 r.
Komentarze (16)
Bardzo mocny, mroczny wiersz...
"gdy człowiek zagubiony
opowieść z krypty
zbiera plon" :(
Pozdrawiam serdecznie
Mrok duszy był silniejszy... cierpienie...
depresja...bardzo smutny wiersz - wspomnienie.
Pozdrawiam ciepło.
Pamiętam go.
Z radiowej "Trójki" jego wiedzę muzyczną
nieograniczoną, i płyty tak blisko mojego serca.
Dotykasz wierszem.
Robi wrażenie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Mocny i mroczny przekaz...zrobił na mnie duże
wrażenie...pozdrawiam :)
Przejmujący, mroczny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Tak, można tak powiedzieć."Na świecie dzieją się takie
rzeczy..." Potrzebny wiersz, memento. Pozdrawiam
serdecznie.
Doskonały wiersz z mrocznym klimatem, a puenta mega..
Pozdrawiam :)
Strofy pełne mroku, jak w życiu bohatera wiersza.
Pisałem niedawno pod Twoim wierszem o Beksińskich.
Spróbowałem znaleźć ten komentarz, ale nie znalazłem.
Jeszcze niedawno byłem bardzo "skąpany" w muzyce.
Niech blues zawsze będzie z Tobą :):)
Megaśny klimat… Pozdrawiam serdecznie
" gdy człowiek zagubiony
opowieść z krypty
zbiera plon ".
Mroczny wiersz z głęboką refleksją.
Doskonale napisany!
Pozdrawiam serdecznie
bardzo trafna puenta.
Miło, dziękuję i też pozdrawiam :)
Przeczytałam - ciekawa ekfraza :) Pozdrawiam