Nowa piosnka o wisielcu

Wiatr zakołysał trupem wiszącym na linie,
Zakołysał nim powoli, a lina naprężona zaskrzypiała cicho,
Lina, krótka, naderwana, zaczepiona była na leszczynie,
A wiatr zimny, południowy, poruszał się w powietrzu niby jakie licho.

Nieboszczyk wytrzeszczone oczy wzniesione miał ku górze,
Zęby wyszczerzone, wargi wykrzywione, otwarte szeroko usta,
Patrzył na błyskawice ozdabiające spektakularnie burzę,
Jednak w tych oczach widniała tylko pustka.

Przyszedł wtem czart do wisielca pytać czy wisielcowi wygodnie,
Bowiem przechodził właśnie przez wioskę wybraną przygodnie.

Odzywa się ku wisielcowi:
Czyliż imię jakie masz zacny chłopcze?
Aha…widzę do rozmowy nieskoryś. Pogadać nie chcesz nawet,
Lecz niech ja zgadnę, ty jesteś Iskariota?
Ta biedna ofiara spisku? Ta srebrna niecnota?
Śmiech straszliwy mnie ogarnia… pamięć złota po Tobie zostanie!
Zdrajco Jezusowy! Ukorzyć się musisz!
Nie ominie Cię kara! Nie unikniesz katuszy!

Znów pustego śmiechu doświadczam… Ależ miła po Tobie legenda zostanie!
Nikt o Tobie mówić nie przestanie! Bo babki już mówią:
„Judaszu!”. Tyleż Ci było słuchać Boga!
I nawet ku Niebu spoglądasz? Biedny jesteś… i zostaje tylko trwoga
Do Dnia Ostatecznego Rozliczenia Tych Przeklętych Grzeszników!
Będzie mnóstwo małych i większych sejmików,
Jezus zasiądzie i powie:
„Wiedziałem o was, zbawiłem, potępieni jesteście boście grzeszni,
Takie baranki małe, tacy jesteście pocieszni…
A tu na Piekło wam przyszło czekać!
Już mi tyle nie trzeba zwlekać.
Winny, Winna, Winne, Winniście wszyscy mego cierpienia!”

Któż się ukorzy Judaszu? Ty jeden coś plan znał?
Święci i aniołowie?
Współczucia pełnym, bo jeszcze nie widziałem aby Bóg
Ku podstępowi się udał. A załatwić to inaczej mógł…

No nic to, bywa tak na świecie,
A tyś się jednak powiesił bo umarło Twe jedyne dziecię!
Nie o Jezusa tu chodzi bo wiarę miałeś wielką.
Lecz o krzywdę ci wyrządzoną wszelką…
Ziemską…

Bywa i tak…

Ach…

Zostawiam Cię Tobie samemu chłopcze,
Mimo, że Judaszem się nie zwałeś,
Życzę dobrego wszystkiego w krainie szaleńców…

autor

Archangel

Napisany: 2007-11-17 Dodano: 2007-11-17 19:34:45

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie