Nuta strachu...
Zamazany obraz wszechświata,
członki drżą jak liście osinowego
drzewa,
przed niepewnym jutrem,
moze twojego zapomnienia...
Wytatuowana droga do twojego serca,
moim bólem, stracham,
przed słowami jakie wypowiesz,
moze spojrzeniem...
A słońce śmieje sie twoimi ustami,
marzeniami nie wypowiedzianych
wspomnień,
księżyc mówi nie zasypiaj...
chciałbym nigdy
nie zasnąć w tęsknocie...
autor
Wyciszony
Dodano: 2006-11-18 11:07:46
Ten wiersz przeczytano 597 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.