Obieranie cebuli

Jakie są granice naszej wielkiej gry? Człowiek jest zgoła bardziej skomplikowany od cebuli...

ogry mają warstwy
byle dziecko o tym wie
ale że fizjonomie cebuli mam
nic nie przekona mnie

islamista czy buddysta
w inkarnację wierzą zgodnie
lecz przyznać musi każdy moherzysta
że on także wcieleń kilka ma

futro, spinka i pomadka
cel uświęca środki
sprzedawczyni i samotna matka
księżną staje się

profesorek starszy, polonista
co dzień wiedzą faszeruje puste głowy
maskę wkłada nagle w mig
i już kroczy lew salonowy

jest pogoda i niepogoda
z opresji ratuje szafa wcieleń
masek składzik ja też mam
czy tylko ktoś wytrzyma tak wiele?

tak wiele gier, zabaw, kłamstw?
przyjdzie moment kiedy rzuci się każdy z nas
krzyknie: mam już dosyć moich draństw
i przed wieczną komisją uklęknie

na zawsze.

autor

Paulina A.

Napisany: 2007-12-14 Dodano: 2008-01-04 20:39:22

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Groteska Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie