Obudzę się w zwyczajnym jutrze

Czesto Niebo jest tuz...tuz....a nie dotkniesz......
Bierz to, co czasami mijasz w pedzie dnia i buduj na
tym zamki nadziei..!!!! Nie trac wiary nawet w te dni
niepogody....:)))

odkładasz wszystko do jutra.... a jakby jutra nie
było?! 'żyjmy tak jak by jutra nie było' Carpe Diem we
własnym wydaniu:) i trochę wiary w lepsze jutro :)

/POMIĘDZY słowami
W OBJĘCIACH świata jutro/ Nie bardzo znam się na
zapisie poezji białej - ten wiersz jest jednak bardzo
czytelny w odbiorze - edycja zacytowanego fragmentu ;)

wiersz ciekawy ,smutne słowa twoje o dniu dzisiejszym
... a przecież trzeba walczyć o piękne dni ... i w nie
wierzyć...)))

Po przeczytaniu tego wiersza nasuwa się myśl o
tęsknocie za "normalnością", za nieudawanym byciem.
Zegar wciąż idzie do przodu, jednak nie oznacza to, że
stajemy w miejscu, idźmy do przodu inni, pełni wiary i
nadzieji.... Przecież to Twoje słowa. A biometr
jesienią dla wysokociśnieniowców jest korzystny, więc
uśmiech na dziuba i do przodu. Dla mnie wiersz super,
cała TY.

ojj ależ tu nostalgicznie i jakoś tak smutnawo....a
przecież nadzieja powinna uchylić firankę i wpuścić
promyki radości do środka...

Ciekawa treść wiersza,dobrze napisany.Po prostu dobry
wiersz

Nie spiesz się tak do nieba....
Tam nie ma wszak tłoku....
Żyj tu, pośród zapachu kromki chleba....
Choć czasem ze łzą w oku....
Bo teraz tu jest Twoje niebo....
I tu aniołów swoich szukaj....
Twoje uśmiechy niech nie bledną...
Tylko w nadzieje jutra zaufaj

"zimowa samotność", " Niekorzystny biometr", "odkładam
wszystko do jutra"- dają obraz kobiety zmęczonej,
bezsilnej i bardzo, bardzo samotnej...

Niektórzy mówią - co masz zrobić jutro, zrób dziś -
ale czasem dobrze jest odłożyć coś do jutra, choćby po
to, by nabrać do pewnych rzeczy dystansu.