Ocaleni.

Krwawe niebo spogląda smutno
na drogi pełne nagich ciał.
Niektóre przebite kulami błyszczą
szeroko otwartymi białymi perłami.
Gdzieś dalej ściana czerwona
i skrzepy krwi wokół szyi
odrąbanej głowy młodego człowieka
kto wie, może oficera..
Z kolejnych rynien leje się dziewicza krew
buch, buch - spadają bomby
giną kolejni cywile - matki i dzieci.
Słowiki z ukrycia grają ostatnią
pieśń młodzieńczego życia
- cichy marsz żałobny
przy akompaniamencie huku samolotów
i dzikim ostrzale agresorów.
Zapada cisza,
czyżby wszyscy zginęli?

Nie, jeszcze nas nie wybito
jeszcze ciągle żyjemy
Chociaż strach serce mężne kraje
a oczy więdną widząc te drzewa
pojące się krwią niewinną.
Jeszcze ciągle żyjemy,
jeszcze nas nie wybito.

autor

Slooniu

Dodano: 2009-02-18 13:10:12

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie