ocalić od zapomnienia...
... w imię matki Polski...
Ocalić tych, którzy żyją, choć w sercu
Przypomnieć tych, którzy krew i życie
oddali
Za nią, za matkę i flagę i hymn
Za jedno tak proste słowo- Ojczyzna
Bo kto pamięta tych z karabinem
Tych niższych rangą niż Piłsudski
Którzy bronili matki w imię wolności
I oddali życie by bronić jej wiernie
Nie zapomnieć!
Pamiętać zawsze!
Każdy z nich była jak mała chmura na
niebie
Dzięki, której niebo się rozjaśniło
To właśnie od tych ludzi
Nowe państwo się zrodziło
Choć chwila ciszy im się należy
Jeden płomyk na marmurowej płycie
I słowo pamiętam, pamiętać będę
Bohaterstwo, poświęcenie, wasze życie...
Komentarze (1)
tak,tych Polakow nalezy pamietac,bo teraz,te nasze
przyszle pokolenia,raczej nie beda mialy kogo wynosic
na piedestaly..tematyka w zasadzie oklepana,ale wiersz
mi sie podoba,ma cos w sobie..moze to ten sentyment..