Ocean marzeń
Zanurzony w oceanie marzeń
Co noc odpływam swą łodzią
Przez dziwne sploty wydarzeń
Me myśli są dla mnie powodzią
Ty jesteś wyspą szczęścia
Do której me serce dąży
Ty jesteś źródłem mych westchnień
Tak blisko co dzień mnie krążysz
Jam pustką jest napełniony
Jakbym stracił to, com nie zyskał
Wiele mych snów niespełnionych
I źródło, co wciąż we mnie tryska
Ty kochałaś, o tym jestem przekonany
Ty wiedziałaś, w to też nie wątpię
Lecz ja jestem pokonany
A ocean jest pustkowiem bez kropli mej
wiary
autor
Jan Gomber
Dodano: 2007-11-04 13:06:12
Ten wiersz przeczytano 634 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo ładny i mądry wiersz, głeboki w treści
zasługuje na +
Wiersz mądry i ładny.
Czyta się go bardzo dobrze i szybko.
Jednak w ostatnie strofie powtórza się ta sama
końcówka zdania:jestem przekonany.Nieco zakłócają one
rytm wiersza.
Jednakże wiersz bardzo mi się podoba.