oczekiwanie na wiosnę

Wiosny nie widać na tym zimowym pustkowiu
zamarznięte sople, czy hafty z mrozu
nie przyprawiają o zwrót głowy.
W marzeniach pulsuje nastrój intensywnej zieleni
i nadzieja, że nareszcie się coś zmieni
zatopi śnieżne smutki.
Gdzieś w oddali jaśminu zapach się rozchodzi,
czujemy się tacy rzeźcy, młodzi
choć jeszcze biały puch trawę chłodzi.
A ta miłość co do serc zaspanych się wkrada,
aby szarzyzną zimy duszy nie zalać
daje rozkoszować się uczuciem nowym
bardziej subtelnym i zmysłowym.

autor

Stysia87

Dodano: 2010-03-10 09:06:38

Ten wiersz przeczytano 1699 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie