Od ognia, deszczu i suszy...

Wspomnienia z lat dziecinnych. Przeminą lata, a one wciąż będą żywe...

Często lały deszcze, susze dokuczały
wieś wznosiła modły, procesje i śpiewy
ksiądz poświęcał pola by susze ustały,
krzyżem błogosławił rolnicze zasiewy.

A wiejska dzieciarnia wszystko podpatruje
w czym ja oczywiście biorę także udział,
z kufra babci w halkę "księdza" dekoruję,
a chustka kościelna na baldachim służy.

Mały krzyż z patyków misternie strugany,
za monstrancję "księdzu" służy liść łopianu,
kropidło zrobiono z wiechcia przędzy lnianej.
Dzieciarnia wyrusza z procesją polami.

Wirują zboża, zerwało się wietrzysko,
dzieciarnia ucieka ile sił ma w nogach.
Cieplusieńki deszczyk podlał pola wszystkie.
Kto uprosił Boga? Kto śpiewał na drogach?

Babcia nie żałuje haleczki z koronką,
nie żałuje także chustki batystowej.
Wszyscy są szczęśliwi, już wyjrzało słonko
ozłociło wszystko, suszy dziatkom głowy.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2015-05-28 Dodano: 2015-05-28 10:32:23

Ten wiersz przeczytano 1422 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie