Oda do serca mego

"Jednym z nieszczęść kobiety jest to, że jej odwaga musi prawie zawsze stawać do walki z jej własnym sercem."

Serce moje uspokój się wreszcie!
Wiem że nadal karmię Cię smutkiem
lecz naprawdę tego nie chcę!

Co mam począc skoro moja dusza smutne melodie Ci śpiewa
A ja czuję się jak jesienny liść spadający z drzewa.

Lecz wkrótce nadejdzie wiosna, zaśpiewają ptaki i zazielenią się drzewa

Być może wtedy moja dusza radosną pieśń Ci zaśpiewa

Zaczniesz wtedy bić jak kiedyś tak radośnie!
Lecz nie dzięki mnie tylko nadchodzącej wiośnie

Bo tęsknota smutek i żal nadal we mnie rośnie :(

Świat bez miłości jest martwym światem i zawsze przychodzi godzina, kiedy człowiek zmęczony błaga o twarz jakiejś istoty i serce olśnione czułością.

autor

Smutniutka

Napisany: 2007-01-02 Dodano: 2007-02-03 00:02:51

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie