Odchodząc w zapomnienie

Odejć proszę niechaj moje oczy już nie widzą cię
zniknij za zasłoną nocy, przemijając jak kolejny dzień
minął czas gdy myśli moje na twych ustach
składały przyrzeczenie wspólnych dróg
już się nie spotkamy, przed nami widać rozwidlenie dróg
na poboczach wbite w ziemie znaki STOP
które widzieliśmy okrążając rondo setny raz
teraz wyszliśmy na prostą
znikająca w horyzoncie naszych prawd
oddalamy się od siebie z każdym słowem
próbując czynami wzburzyć wiatr
który przywieje w naszą stronę
skrawki szczęścia wspólnych lat
zabrakło pytań, czy udzielonych odpowiedzi
że zawładnęła nami rutyna
która na swym drzewie samotna siedzi
od czasu do czasu strącała nam liście pod nogi
w lesie swej samotności
gdzie w lustrach spojrzeń naszych
nie widać było odpowiedzi, ślepe spojrzenia manekina
z wystawy promocyjnej udzielającej nam spowiedzi
nasz związek był promocją, naszych dusz
mogliśmy kupić za grosze szczęście
wystawę zamknięto znów.

autor

Sarcatriel

Napisany: 2000-01-10 Dodano: 2007-02-16 01:38:05

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie