Odchodzimy cicho tak

dla pokolenia JP II

Odchodzimy cicho tak

Nie obudzi się nawet nowy świt
Ani żaden ptak ani smutek żaden
Ani uśmiech ani żadna myśl

Odchodzimy nim zakwitną bzy
Zanim przylecą ptaki
Jak dni o których nie pamięta nikt
Jak włóczęga jakiś

Odchodzimy nim zamarzną potoki
Zanim przyjdzie jesień
Jak letnie obłoki
Na wrzesień

Choć pościelone jaszcze łóżko
Choć tyle spraw na jutro
Choć na nowy dzień otwarte drzwi
Na nowe sny

Odchodzimy z wiatrem jak dym
Jak mgła o świcie
Jak ciepło rąk
Jak życie

autor

sam

Napisany: 2005-02-04 Dodano: 2007-04-02 18:10:46

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie