odeszłaś, zginęłąś....w mych...

Nic nie zamarze pamięci, nic nie zgasi płomienia....

Byłaś jak ptak na mej dłoni,
skrzydlaty, płomienny,cały czas na skroni.
Trwało to tak krótko, jak chwila śmierci,
ja myśl tragicznaco w mej głowie smutek wierci,
To wszystko stało się tak nagle,jak grom,
spadło to nieszczęście,poczułem się jak życia złom,
ale dalej żyć trzeba i cieszyc się codziennie tą odrobiną nieba.....

autor

nolek

Napisany: 2006-10-31 Dodano: 2006-10-31 18:14:11

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie