ODEZWA
Ty Coś nas stworzył
z prochu- Usłysz me wołanie
wysoko w niebiosach
które we władanie Objąłeś.
Przestań kule nosić;
-wystrzelone w gniewie
przez ludzi zagubionych,
zapomnianych przez Ciebie!!
Tych co już poznali
-czym jest głodu strach
chowających się przed życiem
w narkotycznych snach
Tych co w rękach mają flaszkę
(zapomnienia chwila)
a w ich oczodołach ból
(który nie mija)
Spójrz w dół na Swe dzieci
i zapomnij o grzechu Adama
-co naszym przekleństwem
od dziejów zarania
jest.
Zejdź ze Swojego tronu
i zakończ nasze katusze;
-niech Twe wszechmocne słowo
uzdrowi nasze dusze.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.