Odlatujące ptaki

Klucze żurawi hen odlatujące!
Dokąd was niosą ramiona skrzydlate?
Tam gdzie dni wiecznie rozpalone słońcem?
Gdzie rok calutki upalnym jest latem?

Weźcie mnie z sobą na wyspy bezludne.
Z dala od chłodu ludzkich serc i aury,
Albo gdzie twarze proste, nieobłudne,
Gdzie myśli czyste jeszcze nie umarły.

Gdzie czułość sumień nie zakuta mrozem,
Gdzie się szyderstwo z uśmiechem nie brata,
Gdzie dłonie koją, a nie budzą grozę.
Choćby to było gdzieś na końcu świata.

Weźcie mnie proszę, a jeśli nie można,
To wasi krewni – marzeń moich ptaki,
Niech mnie pochwycą i lekko, z ostrożna,
Niech mnie zabiorą w świat odległy taki.

Tam wilk jagnięciu strachu nie przysparza,
I lew z bawołem w szczerej są przyjaźni,
Tam kobra dziecka jadem nie poraża,
A serca ludzkie nie kwilą z bojaźni.

autor

Wołkowiecki

Dodano: 2005-10-07 15:39:16

Ten wiersz przeczytano 1731 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie