Z odmętów przeszłości...

umysł nasączony wspomnieniami
próbuję wyciskać jak gąbkę
chcę zobaczyć jak twoja twarz znika
w czeluściach umywalki
jak znikają te wszystkie momenty
które od lat przerabiam wciąż na nowo
tamte poranki
gdy oplatałeś mnie swoją bliskością
noce te z Tobą i te bez Ciebie
pełne łez i samotnych wędrówek po ulicach
nietrzeźwego poszukiwania jakichkolwiek śladów Twojej obecności
niech znikają po kolei najdelikatniejsze usta
z jakimi dane było mi się zetknąć
dłonie które więziły mnie
i dawały poczucie bezpieczeństwa
oczy świdrujące mnie na wskroś
miękkie włosy , głaskałam je gdy spałeś
płatki uszu... całowałam z zapałem
niech znikną, zginą i niech ich nie będzie
chcę choć jeden dzień
od tylu lat
być wolna od Ciebie.

autor

marlove_18

Napisany: 2011-10-02 Dodano: 2011-10-02 01:12:46

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie