Odnaleziony Skarb

Samotny człowiek...młody, zmotywowany,
Wyrusza w podróż, aby odnaleźć swój Skarb,
Nie bierze prowiantu- upragniony cel ma go nasycić,
Zostawia kompas- jego oczyma będzie serce i determinacja,
A mapa? Przecież jest zbędna,
Wie gdzie ma szukać... nie cofnie się przed niczym.

Zamyka powieki.... przemierza pustynie, łąki, lasy,
Czuje tylko wiatr, ocierający czoło i skronie z potu,
Nie przerażają go grzmoty, pioruny, błyskawice oślepiające,
Czy żar palący w stopy i dzika zwierzyna- gotów jest
Zginąć, by tylko odnaleźć Skarb, swój Raj.

Dociera do miasta pełnego tłumów, hałasu,
Oczy wciąż ma zamknięte, skierowane ku górze,
Chyba to Bóg go prowadzi- tak mówili ludzie,
Sił mu nie brakuje...choć tysiące kilometrów za nim,
To tu gdzieś musi być...? Tak się zastanawiał...

Czyni ostatnie kroki, staje, czuje chłód upragniony,
Spogląda przed siebie, drzwi się otwierają... stoi Ona...
Upragniony Skarb, do którego tak dążył,
Przytula Ją mocno, tak jak potrafi,
To wielka miłość...odnalazł swój Raj.

Na Zawsze Razem Kocham Cię Jago

autor

MarcinKozak

Napisany: 2011-07-04 Dodano: 2011-07-04 11:39:51

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie