ODPUSZCZAM SOBIE...

Droga Anno! Zamartwiasz sie i to bardzo, dlatego
powstal Twoj wiersz. A w nim zawarty bunt, ktory i tak
niczego nie zmienia. Martwilas sie i bedziesz martwic
przez cale zycie, bo taka rola matki, zony. A przez to
dusza bogatsza o nowe doswiadczenia, choc nie zawsze
te piekne. Zycze wytrwania, a wiersz piekny i
przemawia do wielu serc zatroskanych ... matek?

Musiał być ważny powód, że tak optymistyczna osoba jak
Ty, poczuła zwątpienie w skuteczność przeciwstawiania
się złu. Ale jak mówi starożytny napis"I to minie"

skojarzyło mi się z balladą o pustych ramach mojego
ulubionego poety :) Jonasza Kofty

Czasami chcemy sobie odpuscic lecz jakos nam to nie
wychodzi...wstydzimy sie za innych mimo ze mowimy ze
nas to nic a nic nie obchodzi...

Wiersz znakomity w formie. W doskonałym rytmie, z
ciekawymi rymami i co najważniejsze o znakomitej
treści. Można się z jego przesłaniem zgadzać lub nie
ale każdego skłoni on do refleksji...

Podpiszę sie obiema łapkami pod wypowiedzią Magnolii -
bo to prawda...Warczymy ;) - narzekamy, a nadal
jesteśmy bezradnie niezorganizowane i ...niestety -
nie potrafimy inaczej - chyba taka nasza natura!

Czasami warto zadbać o siebie ….ale też dobrze i
spojrzeć na drugą osobę

Wiersz pełen buntu, czuję gniew jakbyś miała
wszystkiego dość...
Mam nadzieję, że przejdzie Ci ten stan.

gratuluję wiersza :) Oby więcej troszczących się osób
więc nie rezygnuj z troszczenia się:)

W życiu przychodzi taki okres kiedy to zmuszeni
jesteśmy odpuścić sobie i pozwolić innym iść własną
drogą, czy nam się to podoba czy nie. Każdy chce mieć
własny świat, gdy tylko wyfrunie z gniazda jak ptak.
Wiersz pełen buntu ale i nadziei, że dobro i piękno
Twej duszy
przyniesie owoce w przyszłości. Świat piękny jest sam
w sobie, tylko ludzie na nim się zmieniają.

Bardzo fajny rytmiczny wiersz. Czasami faktycznie
zaprzątamy sobie głowę licznymi problemami, które nas
nie dotyczą...i tylko powodują mętlik w głowie ..może
czasem warto skupić się bardziej na sobie...chociaż i
to wcale nie jest dobre.

Niezły wiersz. Gdyby było więcej ludzi, którzy by się
przejmowali, świat stałby się lepszy... Kilka osób
niestety nic nie zdziała. Ale poddać się? Nie, to
odpada!

martwic sie trzeba, ale mądrze;) aby zbyt mocne
przeżycia nie zniszczyły nas;) nieraz nie mamy
wpływu....

nie rezygnuj.zbyt mało jest osób na świecie z
wrażliwością na czyjeś krzywdy..

Bardzo ciekawy wiersz. Mocny w słowach, pełen buntu.
Ja często mówię, że przestanę jednak troszczyć się o
wszystko,a nazajutrz i tak się o to martwię;) bardzo
dobry i udany wiersz;) pozdrawiam