odwroty

Bardzo ładny wiersz o zawodzie miłosnym... zdarza się.
By poznać słodycz życia, trzeba liznąć goryczy.

Dziś odwroty, jutro powroty,
czy to nie aby łebskie zawroty?

Pozdrawiam Aniu, ależ super jak u Ciebie zawsze.

Witaj Anno.
Czasem w życiu, trzeba podjąć, drastyczne posunięcia,
“odciąć pępowinę”.
Poruszający wiersz, i wyrażone emocje.
Do tego wspaniały klip skrzypaczki.
Wszystko razem pięknie się, komponuje.

Pogodnego dnia życzę i pozdrawiam.:)

Zatrzymuje, skłania do refleksji, smutnej, ale jak dla
mnie - z nutką nadziei.

Każda miłość jest wielką niewiadomą na początku. Ale
ile razy można się podnosić?
Pozdrawiam serdecznie :)

...gorycz puenty...

ciekawie piszesz Aniu

Samo zycie. Niezrozumiale sa niektore
milosci(szczegolnie dla tych, ktorych to nie dotyczy).
Dobry i potrzebny wiersz.
Pozdrawiam, Aniu :)

Pięknie. Jak by nie było, dobre,że na koniec
zrozumiała w czym rzecz. Tylko,żeby to był nie enty, a
już ostatni raz. Pozdrawiam Aniu. Miłego dnia.

Serce nigdy nie idzie w parze z rozumem. Może poprawi
się i będzie dobrze. Niestety w kółko to samo. :)

Poruszający wiersz, każdy pragnie tej prawdziwej
miłości, ale niestety nie zawsze tak jest, pozdrawiam
ciepło.

Z miłością nigdy do końca nie wiemy, co uczyni.
Choćbyśmy się zarzekali, przysięgali.
Pozdrawiam serdecznie :)

W miłości nie da się nic tak do końca zaplanować, bo
życie potrafi zaskakiwać.
Pozdrawiam Aniu :)

Wiersz porusza Aniu i to bardzo
Zaklinamy się że nigdy więcej... a potem wchodzimy w
to samo bajorko :(
Pozdrawiam cieplutko Kochana :*

:)

Krzemanko, dziękuję, przesunęłam według Twojej
sugestii i tak lepiej :)