Ofiarowanie
Z wypalonym pochodnią miłości Imieniem
Na sercu, niczym znicz na ofiarę Amora
Z votum zdobycznym na srebrnym łańcuchu
Z pierścieniem oznajmującym zabraną
duszę
Idę
Za Nią, dla Niej, na każde słowo
wypowiedziane
Nie sługą pracy będąc, bo nie za dukaty
Lecz Jej spojrzenia, gestu, uśmiechu
Ona wie, że czar rzucony skutecznie
zostaje
I znachor uroku tu nie odczyni
Ten jeden raz
Tylko jeden, pierwszy raz w życiu
Magia oczu
A stałem się wybranym
Przez Nią
Dla swego ukojenia
Dla Ciebie
Komentarze (7)
Wiersz bardzo na tak.
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny
Pozdrawiam
cudny wiersz Pozdrawiam
Lata płyną, a tu bez zmian... tylko chwalić.
Pozdrawiam :)
O wielkiej miłości, cudownym oczarowaniu... Pięknie!
Pozdrawiam
Ten wiersz jest już na beju.
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/ofiarowanie-25316
bardzo klimatyczny wiersz pozdrawiam