Ogień i woda
Gwiazdy spadają na śnieżny dywan
marzenia układają się do snu
za oknem biała zima
a w sercach ogień
i tam
i tu
Kapiąca woda z płatków śniegu
Ugasi pożar naszych serc
Z nadzieją toast
pij człowieku
kieliszek wytopionych
łez
….
Wiecznie żywioły się ścierają.
Tęsknota dręczy cały czas.
I żaden ogień nie wypali
morza miłości co jest w nas.
autor
Taki Sobie
Dodano: 2016-12-01 13:05:39
Ten wiersz przeczytano 1646 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
daj Boże Tobie Włodku tego wiecznego ognia :)
Pozdrawiam :)
Ogień i woda, ciepło i chłód - wszystko się w życiu
przeplata... a wiersz mi się podoba:)
Dla mnie najlepsza jest pierwsza strofa i ona mi
wystarcza za cały wiersz:)
pozdrawiam:)
Bo miłość jest wieczna...
Pozdrawiam :)
Pięknie piszesz:)
Wszystko co ludzkie...
Pozdrawiam
I ogień, i woda w życiu niezbędne.
I tęsknota, i miłość... To świadczy o tym, że człowiek
żyje, bo jest zdolny do uczuć wyższych.
A o uczuciach piszesz pięknie, bezpośrednio, otwarcie.
Pozdrawiam Włodka - Wrażliwego Poetę. :)
To prwda szczerej miłości nic nie jest wstanie
zniszczyć,bardzo ładnie romantycznie .
Ładnie. Pozdrawiam.
Nie mogę się nie zgodzić :) cieplutkie pozdrowionka
Wielka milosc, i nic jej nie zaburzy.
Ladny wiersz.
Pozdrawiam.
pięknie rozmarzyłeś Pozdrawiam:))
+...
Żaden ogień nie wypali
ani miłości ani też tego pięknego wiersza
pozdrawiam
dwa przeciwstawne żywioły a razem tworzą bliskość