Ogień i woda
Gwiazdy spadają na śnieżny dywan
marzenia układają się do snu
za oknem biała zima
a w sercach ogień
i tam
i tu
Kapiąca woda z płatków śniegu
Ugasi pożar naszych serc
Z nadzieją toast
pij człowieku
kieliszek wytopionych
łez
….
Wiecznie żywioły się ścierają.
Tęsknota dręczy cały czas.
I żaden ogień nie wypali
morza miłości co jest w nas.
autor
Taki Sobie
Dodano: 2016-12-01 13:05:39
Ten wiersz przeczytano 1649 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Śliczny!miło się czytało. Pozdrawiam )
Ładny wiersz pozdrawiam
Dwa żywioły się przyciągają, ale i ścierają jak
piszesz. Rozumiem, że w kieliszku tylko łzy szczęścia.
Pomyślałabym jeszcze nad rymem "czas-nas", można by go
urozmaicić.
Pozdrawiam :)
Prze piękne BTW żywioły
Piękny wiersz, zauroczyłeś i rozmarzyłeś ech...
serdeczności
żaden ogień nie wypali uczuć, które są w sercu:)
pozdrawiam:)
I mnie się podoba. Żaden ogień nie wypali morza
miłości.Pozdrawiam.
Pięknie i poetycznie napisałeś
tekst tego wiersza. Czytam
z przyjemnością.
Pozdrowienia:}
Dwa żywioły też mogą tworzyć harmonię...Miłego...
co prawda to prawda tęsknota bardzo boli...z
przyjemnością przeczytałam...pozdrawiam.
Podobno przeciwieństwa się przyciągają...
Bardzo dobry wiersz.
Miłego popołudnia:)
Marzenia - przecież piękne.
Podoba mi się ;)
poza pozarem naszych serc i morzem milosci /dosyc
zuzyte w poezji dopelniaczowki/ bardzo mi sie podoba,
pozdrawiam:)
Witaj, dwa zywioly nie zawsze musza sie wykluczac...
moga wspolistniec. Serdecznosci.
Ps. Dziekuje za czytanie moich wierszykow :)