Ogrom pytań
Cóż pomogą słowa,
do nieba wznoszone.
Droga ma być nowa,
prawda słowa plonem.
Cóż pomogą czyny,
bez krwawiącej rany.
Trzeba cierpieć winy,
za świat porąbany.
Cóż pomoże wiara,
gdy wierny odchodzi.
Kogo trzeba karać,
bo najwięcej szkodzi.
Cóż pomoże człowiek,
grzechem namaszczony.
Kiedy sam się dowie,
że był potępiony.
Ogrom pytań spada,
na nasze sumienia.
Lecz nikt nie zakładał,
by czas nas odmieniał.
Wciąż jesteśmy sami,
w tej gonitwie stada.
Grzech nas ciągle plami,
boli bardziej zdrada…
14/08/2023r
autor
Grand
Dodano: 2023-11-04 09:54:46
Ten wiersz przeczytano 274 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Czyli nic się nie zmienia od dziejów zarania...
Zresztą... Gdy znajdujemy odpowiedzi, to najczęściej
tylko po to, by zadać kolejne pytania... :)
Ogrom pytań nas przytłacza... i dobrze, bo cóż warte
życie bez refleksji.
Serdeczności przesyłam
świat jest porąbany, ale w tym porąbanym świecie każdy
może znaleźć przytulną niszę dla siebie i bliskich.